yüreğimi sana emanet ettim.
bu gece gidiyorum bu şehirden.
geride boynu büküp sokaklar bırakarak.
sana beni hatırlatsın döndüğün bütün köşe başları.
bütün vitrinlerine sevdamı koydum alıcısı ol...
ve sakın unutma seni bu şehirde sevdiğimi.
bu şehrin çocukları
fakirdi biliyorsun..
ama sevdim mi yürekten severlerdi..
taze simit gevrekliğindeydi gülüşleri.
ve kızılca kıyamet tuttumu bırakmazdı elleri.
kavgadan hiç korkmazlardı...
yumruklarında sıkılı sevda..
adı sendi ekmeğin suyun havanın...
biz sensiz bir hayat
düşünmedik sevgili...
biz sensiz bir yaşamak düşünmedik...
şimdi kaşımdan aşağıya
sıcak bir rüzgar gibi iniveren şu kırmızı şey.
diyeceksin ki bu kan neyin nesi...
o kan değil sevdamızın rengi sevgili...
sana olan sevdamızın rengi...
KIRMIZI....
ve sen karanlıklarda açan aydınlık
çiçeği.
onsuz olamayacağımız sevgili...
saçları rüzgar gözleri deniz
damarlarımızda dolaşan o ılık yaşamsal
sıvı...
olmazsa olmazımızsın bunu bilmeni istedim...
ve yanlız şimdi...
mecburen bırakacağım bu şehri sana.
ve seni bu şehre emanet ediyorum..
unutmaki ben seni bu şehirde sevmiştim sevgili...
şimdi acelem var ama
sana bu şiiri bir başka şehirden tamamlayacağım...
adresim belli....
SÜRGÜNDEYİM....
Kuzey Sarp
Yorumlar
Yorum Gönder